به نقل از «خبرگزاری آریا»

کولونوسکوپي: تشخيص مشکلات روده بزرگ با کولونوسکوپي

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۵۰۸۲۵

خبرگزاری آریا- کولونوسکوپی معمولاً به عنوان یک عمل سرپایی انجام می‌شود.

به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از فوق تخصص گوارش کولونوسکوپی روشی است که پزشک برای مشاهده روده بزرگ و راست روده بوسیله کلونوسکوپ استفاده می‌کند. کلونوسکوپ لوله بلند و انعطاف پذیری است به پهنای یک انگشت که در انتهایش یک دوربین فیلم برداری و چراغ دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این دستگاه از طریق مقعد گذاشته می‌شود و وارد روده بزرگ و راست روده می‌شود. در صورت نیاز ابزار خاصی می‌تواند از طریق کلونوسکوپ برای بیوپسی (نمونه برداری) یا برداشتن نواحی مشکوک مثل پولیپ ها عبور داده شود.

چرا به کولونوسکوپی نیاز داریم؟

ممکن است به چند دلیل نیاز به کولونوسکوپی داشته باشید:

چک کردن برای یافتن پولیپ یا سرطان در روده بزرگ و رکتوم

این تست می‌تواند برای غربالگری سرطان کولورکتال مورد استفاده قرار گیرد. غربالگری به دنبال افرادی می‌گردد که علامت ندارند. اگر در نمونه برداری حین کولونوسکوپی نواحی غیرطبیعی مشاهده شدند، می‌توان آنها را برداشت و برای سرطان مورد آزمایش قرار داد. غربالگری با کولونوسکوپی می‌تواند با یافتن و برداشتن پولیپ ها (رشد لایه مخاطی درونی)، قبل از تبدیل آنها به سرطان، از رخداد سرطان‌های کولورکتال جلوگیری کند.

اگر سرطان روده بزرگ یا راست روده دارید، کولونوسکوپی می‌تواند برای پیدا کردن تومورهای جدید مورد استفاده قرار گیرد. (برگرفته از سایت  فوق تخصص غدد)

در روده بزرگ یا راست روده‌تان مشکلی دارید که نیاز به درمان داشته باشد

کولونوسکوپی همچنین برای درمان مشکلاتی روده بزرگ و راست روده نیز استفاده می‌شود. برای مثال؛ ابزارهایی می‌توانند از آن عبور کنند تا پولیپ ها یا سایر تومورهای(ضایعه) کوچک روده بزرگ یا راست روده را بردارند.

در بعضی سرطان‌های کولون پیشرفته که نمی‌توانند برداشته شوند (به دلیل اندازه بزرگ یاپخش شدگی آنها) می‌توان از کلونوسکوپ برای جاگذاری لوله‌ای محکم به نام استنت در بخشی از روده بزرگ یا راست روده استفاده کرد تا آن را باز نگه دارد. (برگرفته از سایت متخصص کلیه و مجاری ادراری)

کولونوسکوپی کردن چگونه است؟

به طور عمومی این خلاصه‌ای است از آنچه قبل، حین و بعد از کلوسکوپی اتفاق می افتد. اما تجربه شما بسته به علت استفاده‌تان، مکان انجام آن و وضعیت سلامت کلی‌تان ممکن است کمی متفاوت باشد. مطمئن شوید قبل از انجام این آزمایش با پزشکتان صحبتی داشته باشید تا با آنچه در انتظارتان است آشنا باشید و اگر درباره چیزی اطلاعی ندارید سوالاتی راجع به آن بپرسید.

قبل از آزمایش

مطمئن شوید که پزشکتان درباره داروهای مصرفی‌تان شامل ویتامین‌ها، داروهای گیاهی و مکمل‌های مصرفی‌تان اطلاعات دارد؛ مثلاً اگر به هر یک از داروها حساسیت داشتید (شامل هر گونه‌ای از بیهوش کننده‌ها)

ممکن است از شما خواسته شود تا مصرف داروهای رقیق کننده خون (مثل آسپیرین) یا سایر داروها را چند روز قبل از آزمایش متوقف کنید.

روده بزرگ و راست روده باید تمیز و خالی باشند تا پزشک بتواند تمامی سطح مخاط آنها را طی آزمایش ببیند. شاید این عمل را تحت عنوان آماده سازی روده شنیده باشید. راه‌های مختلفی برای انجام آن وجود دارد، شامل قرص‌ها، مایعات و انماها (ترکیبی از این دو). برای مثال ممکن است نیاز باشد تا مقادیر زیادی از مایعات مسهل را روز قبل از آزمایش بنوشید. این کار اغلب باعث می‌شود تا زمان زیادی را در سرویس بهداشتی سپری کنید. از آنجا که فرایند پاک سازی روده بزرگ و راست روده ممکن است ناخوشایند باشد، ممکن است این کار باعث شود بعضی افراد از انجام این عمل خودداری کنند. هرچند کیت‌های جدیدتر که می‌توانند روده را پاکسازی کنند کار را آسان‌تر کرده‌اند. با پزشکتان درباره تمامی ترجیحاتتان برای آماده سازی روده صحبت کنید.

عمل کولونوسکوپی

کولونوسکوپی معمولاً به عنوان یک عمل سرپایی انجام می‌شود (یعنی نیازی نیست تا شبانه روز در بیمارستان بمانید و بستری شوید)

قبل از شروع آزمایش، به شما آرام بخش داده می‌شود (بصورت تزریق به سیاهرگ) تا حین عمل احساس راحتی و خواب آلودگی داشته باشید. در اکثر این افراد این دارو باعث می‌شود تا پس از عمل چیزی از فرایند عمل به خاطر نیاورند.

اگر یک پولیپ پیدا شد، ممکن است برداشته شود و به آزمایشگاه فرستاده شود و سپس به آزمایشگاه فرستاده شود تا از نظر داشتن نواحی حاوی سرطان بررسی شود. این کار به این دلیل است که یک پولیپ کوچک به مرور زمان می‌تواند به سرطان تبدیل شود. اگر پزشکتان یک پولیپ یا تومور بزرگتر یا مورد غیرطبیعی دیگری مشاهده کند، قطعه‌ای از آن را از طریق کلونوسکوپ بر می‌دارد (برای بیوپسی) این نمونه به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا مشخص شود که آیا این نمونه یک سرطان است، توده‌ای خوش خیم (غیر سرطانی) است یا چیز دیگریست.

بعد از آزمایش

به علت هوایی که به درون روده بزرگ و راست روده طی آزمایش پمپ شده است، ممکن است مدتی بعد از آزمایش تا زمان خروج هوا، احساس نفخ، درد ناشی از تجمع گاز یا گرفتگی‌های عضلانی داشته باشید.

اگر نمونه برداری به عنوان یکی از مراحل عمل انجام می‌شود، نتیجه معمولاً پس از حدود چند روز آماده می‌شود. گرچه بعضی آزمایش‌ها ممکن است بیشتر از این طول بکشند. برای گرفتن نتایج آزمایشاتتان باید از پزشکتان پیگیری کنید.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: کولونوسکوپی تشخیص مشکلات روده بزرگ کولونوسکوپی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۵۰۸۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امکان تشخیص ام‌اس زودرس با آزمایش خون

داده‌های یک مطالعه جدید نشان می‌دهد نشانگر اولیه «مولتیپل اسکلروزیس» یا «ام‌ اس» می‌تواند به پزشکان کمک کند تا بفهمند چه کسی در نهایت طعمه این بیماری «دژنراتیو عصبی» می‌شود.

به گزارش ایسنا، متخصصان در تاریخ ۱۹ آوریل در مجله Nature Medicine گزارش دادند در یک مورد از هر ۱۰ مورد ابتلا به ام اس، بدن سال ها قبل از شروع علائم، شروع به تولید مجموعه مشخصی از آنتی بادی ها در خون می‌کند.

متخصصان دریافتند این الگوی آنتی بادی ۱۰۰ درصد تشخیص ام اس را پیش بینی می کند. هر بیمار حامل این مجموعه از آنتی بادی ها به ام اس مبتلا شد.

آنها امیدوارند این آنتی بادی ها روزی مبنای یک آزمایش خون ساده برای غربالگری ام اس باشند.

دکتر «مایکل ویلسون»، متخصص ارشد مغز و اعصاب از دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) گفت: در چند دهه اخیر، حرکت در زمینه درمان ام‌ اس جدی‌تر و قوی‌تر صورت گرفته است.

ام اس زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی مرکزی حمله می‌کند و به غلاف محافظ اطراف رشته‌های عصبی به نام میلین آسیب می‌رساند. این امر سیگنال‌های ورودی و خروجی مغز را مختل می‌کند و باعث بروز علائم مختلفی می‌شود که حواس را مختل کرده و بر توانایی حرکت تأثیر می‌گذارد.

برای این مطالعه، متخصصان نمونه های خون گرفته شده از ۲۵۰ بیمار مبتلا به ام اس را که قبل و بعد از تشخیص آنها جمع آوری شده بود، غربالگری و آنها را با نمونه خون افراد سالم مقایسه کردند.

متخصصان تصور می‌کردند با مشاهده اولین علائم بیماری در بیماران ام‌ اس، شاهد جهش در آنتی‌بادی‌ها خواهند بود.

در عوض، آنها دریافتند که ۱۰ درصد از بیماران ام اس سال ها قبل از تشخیص، سطوح بالایی از آنتی بادی های اتوآنتی بادی - آنتی بادی هایی که می توانند به خود بدن حمله کنند – داشتند.

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث ام اس در ۹۰ درصد دیگر بیماران می شود، اما متخصصان بر این باورند که آنها اکنون یک علامت هشدار اولیه قطعی مبنی بر بروز این بیماری، دارند.

علائم ام‌ اس می تواند حاد یا مزمن باشد و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. مهم این است که از علائم مختلف این بیماری آگاه بود. علائم بیماری ام‌ اس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- مشکلات حرکتی مانند احساس خستگی یا ضعف هنگام راه رفتن، صحبت کردن یا بلعیدن

- گزگز یا بی حسی در اندام ها

- اختلال عملکرد مثانه و روده

- اختلال شناختی

- تغییرات خلقی یا افسردگی

- لرزش یا اسپاسم

- سرگیجه

- اختلال بینایی

در موارد شدید، افراد مبتلا به ام‌اس ممکن است دچار نابینایی و/یا فلج شوند.

در حال حاضر هیچ درمان شناخته شده‌ای برای ام‌اس وجود ندارد. بنابراین، مدیریت علائم، فاکتوری ضروری برای داشتن یک زندگی سالم همراه با این بیماری است. پزشک ممکن است بسته به شدت علائم بیماری درمان‌های استروئیدی، تزریق خون یا فیزیوتراپی را انتخاب کند.

کانال عصر ایران در تلگرام